خدای متعال دو نبی خودش (موسی و هارون) را دنبال فرعون می فرستد؛ در حالی که فرعون از مُسرفین است؛ چقدر نفوس را از بین برده! چقدر استعدادها و ظرفیت های توحیدی نفوس را از بین برده!
خدا می داند در طی قرون متمادی چه صدمه ای به اهل توحید و جریان توحید زده است.
همین « َ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلى »ئی که گفت و این پایه ی کجی را که در نفوس تثبیت کرد و مردم را از توجه به توحید، اِعراض داد چقدر صدمه زده است.
ولی با این حال خدای متعال به این دو نبی گرامی می فرماید:
فَقُولا لَهُ قَوْلاً لَيِّناً لَعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشى (طه:۴۴) با او سخنى نرم بگوييد تا شايد او متذكّر شود، يا بهراسد.

یعنی تذکر و خشیت و اصلاح را از او منتفی نمی داند.
▪️وقتی که تا این حد باب رحمت وسعت دارد و باز است چه کسی دیگر می تواند از حرکت خود ناامید باشد و خود را در بن بست بداند.
هیچ بن بستی در کار نیست،
رحمت خدا فراگیر است…