برای اشتغال ‏به ذكر و عدم تشتت ، بعضي از بزرگان مانند مرحوم آیت الله سيد احمد كربلائي و آیت الله شيخ محمد بهاري به اين كيفيت دستور مي‏داده ‏اند كه بعد از نماز صبح بنشیند و ذکر بگوید.
🔹كافي است كه وقتي لا اله الا اللّه مي ‏گويد پهلوي اين ذكر باشد و دل را حاضر کند، همين مقدار كافي است؛ با این کار هر چند اين كه روزي يك ثانيه توجه انسان ارتقا پيدا كند خيلي خوب است.
🔸براي مرحله بعد آن هم دستورات ديگري داشته ‏اند. قدم اول را «عدم فكر» و عدم تحريك قواي خيالي و وهمي می دانسته اند.