در روایت در مورد حضرت شعیب (علیه السلام) آمده كه اين‏ بزرگوار عاشق حق تعالي بود و چندين بار بر اثر كثرت گريه چشم هايش را از دست داد؛ خداي متعال فرمود: اي شعيب ‏چرا اين قدر گريه مي‏ كني؟ اگر از ترس جهنم است ما تضميناً تو را در جهنم نخواهيم برد و اگر از شوق بهشت است، تو را به بهشت خواهيم برد.
🔹گفت: خدايا! به خاطر اين‏ها نيست؛ بلكه به خاطر اين است كه «تو را دوست دارم» كه گريه ‏مي ‏كنم. خداي متعال فرمود: حال من هم يكي از انبياء مرسل را مي‏ فرستم كه به تو خدمت كند.
🔸بعد جريان حضرت‏ موسي (علیه السلام) پيش آمد که رفت و چندین سال به او خدمت کرد.