به نظر مي‏ رسد كه اگر ما علماء سابق را مي ‏ديديم از سبک زندگی و كيفيت گذشتشان در امور اجتماعي يك شرمندگي براي ما حاصل مي ‏شد.
خدا رحمت كند مرحوم آية الله كشميري را مي ‏فرمودند: آیت الله شيخ زين العابدين مرندي، از زهاد و عبّاد و بزرگان نجف بود؛ از مراجع هم بود. يك مادر شكسته و پيري داشت ايشان همان ايامي كه مقلد داشت، مادرشان را به پشت مي‏ گرفت و حرم اميرالمؤمنين (عليه السلام) مي‏ آورد و زيارت برايش مي ‏خواند و دوباره او را به پشت مي ‏گرفت و منزل مي ‏برد.
گاهي ايشان‏ در راهرو صحن اميرالمؤمنين (علیه السلام) بین گداها مي‏ نشست و به قرآن خواندن مشغول می شد. اطرافیان مي‏ گفتند: «آقا این کار براي شما مناسب نيست.» فرموده بود: «شما نمي ‏دانيد حضرت بقية الله (عليه السلام) از اين جا عبور مي‏ كنند؛ مي‏ خواهم آقا مرا ببينند كه به گدائي نشستم؛ شايد عنايتي كنند.»