همه امكانات دنيايي براي  اصحاب كهف فراهم بود. از خصّيصين و نزديكان سلطان بودند و هر كاري ‏مي‏ خواستند بكنند يعني بهره برداري از التذاذات نفساني برايشان فراهم بود.
🔹اما آن ها اين زمينه را رها مي‏ كنند؛ اين آمادگي امکانات را پشت سر مي‏ گذارند و پا روي نفس مي‏ گذارند و از خواسته هاي شهوي و دنيايي چشم پوشي مي ‏كنند و به سمت توحيد حركت مي‏ كنند؛ اين كم نيست.
🔸وقتي كه دنيا را كفر و شرك گرفته كسي حرف از خدا بزند خيلي سخت است؛ ما الان با افرادي مواجه هستيم كه اهل توحيد هستند. اسلام و تشيع را پذيرفتند. اما آن ها با افرادي مواجه بودند كه يك‏پارچه مشرك و بت پرست بودند. اما با این حال اصحاب کهف پا روي شرك و بت پرستي نهادند.
🔹خطري كه آن‏ ها را تهديد مي‏ كرد سخت‏ ترين نوع‏ خطرها بود. اگر سلطان به آن ها دستيابي پيدا مي‏ كرد، سخت ترين خطرها از جمله شكنجه، آزار و اذيت خودشان يا وابستگانشان را در پی داشت؛ با اين همه حال اين ايثار را كردند.
🔸اما ما در راه خدا چگونه مي‏ خواهيم ايثار و گذشت كنيم. ما در حداقل‏ ها هم مانده ‏ايم، مثلاً من سحر قبل از اذان بیدار مي‏ شوم ، اما حالِ اين كه از رختخواب بلند شوم بروم و وضو بگيرم را ندارم. اين مشكل كجا و مشكلات آن ها كجا؟! غذا را مي‏دانم كه نبايد زياد بخورم و الا سنگين مي‏ شوم با اين حال زیاد می خورم و سنگين ‏مي‏ شوم و دچار سنگيني در سحر مي‏شوم. یا دير مي‏ خوابم، سحر از دستم مي ‏رود.
🔹اين گذشت هايي را كه ‏به نسبت به گذشتِ اصحاب کهف، بسيار كوچك تر است را ما همت نمي‏ كنيم. اينجاست که مي ‏بينيم كار ما مشكل است و آن ها استحقاق رشد داشته‏ اند؛
🔸لذا خداي متعال آن ها را افرادي ماندگار كرد تا جایی که طبق روایت  از اصحاب حضرت حجت (علیه السلام) قرار گرفتند.