اينكه ما مى ‏خواهيم با اين جسم و با اين محدويت هایی که داریم آن طرف (عالم بزرخ و قیامت) را بشناسيم نمى ‏شود؛ بر اساس روایات تمام دنیا يعنى تمام خلقت ثقيل ، نسبت به آسمان دنیا مثل يك دانه ارزنى است كه وسط آسمان معلق باشد. تازه آسمان اول نسبت به آسمان دوم همين نسبت را دارد و همه سماوات همین نسبت را نسبت به هم دارند.
اگر بتوانیم سفر کنیم و این عوالم را ببینیم تازه معنی وسعت و بزرگی را درك مى ‏كنیم.