يكى از مشكلات شديد ما اين است كه صبح، ظهر و شب عادت به غذا خوردن كرده ‏ايم.
از روى عادت قواى ما طلب غذا مى‏ كنند نه اشتهاء صحيح و درونی.
همین مساله ما را بيچاره كرده است. چون مصرف غذای اضافه سنگينى رو سنگينى توليد مى ‏كند. باعث می شود روح و جسممان سنگین شود و موفق به کار خیر نشویم.
ما ها اگر همين مساله را برای خودمان اصلاح کنیم تا اضافات در بدن ما بسوزد خيلى شرایط روحی و جسمی ما تفاوت مى ‏كند.
البته نباید بی حساب و کتاب باشد؛ افراد و بدن ها فرق می کنند. ولی پر خوری به هر حال برای همه بد است.