يک فرقی كه استفاده از قرآن با اذكار دارد این است که ذكر غالبا اين طوری است كه انسان را از يک زاويه روشن مي‏ كند و از خيلی مسائل غافل می کند اما قرآن اين طوری نيست؛
🔸هر چه كار كرد انسان روی آن روشن و صبور و دانا می شود و هر چه كار نشود روی آن بهره ای در كار نيست،
در برخی از ذكرهای خاص ممكن است‏ كه چشم های انسان چيزهائی را ببيند ولی تحمل نكند ولی قرآن جامع است.