ظهر عرفه ای در عرفات به كل عرفات نگاه مي‏كردم كه چه سرزمين مقدسي است. اگر كسي روز عرفه در آن وادي باشد رحمت و مغفرت الهي بر او بسيار ريزش دارد و همه را مي‏ گيرد.
واقعا چيزي كه من آن جا حس كردم ديدم فقط يک زاويه‏ در دل انسان خالي است و آن اين است كه چرا الان كربلا نيستم.
با اين كه آن قدر شرافت دارد روز عرفه ‏انسان در عرفات باشد و از رحمت الهي هيچ كم ندارد؛ اما جاي كربلا باز يک چيز ديگري است. اگر مي‏شد اين ‏دو را با هم جمع مي‏ كردند ديگر كامل بود.
بسيار به جاست كه زيارت حضرت ابا عبداللّه‏ عليه السلام در سرزمین عرفات خوانده بشود. ايراني ‏ها هم در آن جا زیارت حضرت را مي‏ خوانند.

مخصوصا مرسوم است كه روز دوازدهم در مني به حضرت ابالفضل‏ عليه السلام توسل پيدا مي‏كنند و در عرفات به حضرت اباعبداللّه‏ عليه السلام متوسل مي‏ شوند.