سنّت در سلوک بعد از مراقبه ‌هاي شخصي و احياناً ذكر فردي، بر این بوده که هيچ عملي و برنامه‌اي مثل زيارت دوستان طريق، در حيات دل مؤثر نبوده است که دل را عجيب احيا مي‌كند.
اگر این جلسات منجر به جلسات ذكر و توسل شود، اثر خیلی بیشتری برای انسان دارد.
روح آدمي كمتر از پرنده‌ها و حيوانات نيست كه گاهي با يك خواندن به وجد مي‌ آيند. اگر اسباب نشاط روح انسان شناسايي شود، [بسیار موثر است].
جلسات دوستانه، قوّت را بالا مي‌برد. اگر واقعاً معني در آن باشد، بركات زیادی دارد.
آیت الله كشميري رحمةالله‌علیه مي‌فرمودند: من هفته‌اي يک بار حداقل بايد يک نفري را ببينم كه از نفس بيرون آمده باشد و الا خرد و خمير (اذیّت) مي‌شوم.