🔻مسير كمال خیلی پر پيچ و خم و پر نشيب و فراز است؛ يك «يا على» محكم مى‏ خواهد و يك همت بلند و يك سعى و تلاش طولانى و يك انتظار به فضل و رحمت الهى.
🔸گاهى در كمتر از يك ثانيه جبران زحمات چهل ساله مى‏ شود؛ كمتر از يك ثانيه… اما انسان را پير مى‏ كند.
🔹آن قدر شب هايى پيش مى‏ آيد كه بعد از سال ها انسان به سرش مى ‏زند و مى ‏گويد ديگر فايده ‏اى ندارد و به خدای خودش می گوید خدايا ديگر امشب اگر آنجور نكنى آنجور مى‏ شود… اما باز فردا دوباره از اول باید بدود؛ موانعش مانند سدّ يأجوج و مأجوج در مقابلش است؛ پیوسته زحمت مى ‏كشد و سعى مى ‏كند تا اين كوه را نازك ‏كند. همین که مى‏ آيد آن را کنار بزند و از بین ببرد تا ديگر آزادى بيايد؛ خوابش مى ‏برد.
🔸صبح مى‏ بيند دوباره كوه قوى شده و بزرگ شده است. دوباره شروع كن؛ دوباره شروع كن تا …
ولى بالاخره حق تعالى گاهى هم در اين بين ناز رهروان راهش را مى‏ خرد؛ اينجورى هم نيست و نمى‏ ماند ولي يك خورده زحمت و تلاش لازم دارد. پناه به خدا می بريم.
‌ ‌