🔻خود قرآن و بعد سوره ‏هاى قرآن مثل سلاطينى از ملائكه هستند كه شما را راه مى‏ دهند يا نمى‏ دهند.
كليد راه دادن ایشان را خداى متعال فرموده که:
لا يَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ
(واقعه: ۷۹)
ترجمه: و جز پاکان نمی توانند به آن دست زنند [ دست یابند ] .
🔸معلوم مى ‏شود براى حس، لمس و درک، حرف اول را طهارت مى‏ زند. بايد مُطهَّر شد آن وقت در را برايتان باز مى ‏كنند. خود سوره و حتى خود آيه جداگانه مانند يك مملكت و يك وزارت‏ خانه است که در را باز مى‏ كند و واردش مى‏ شوى؛ آنوقت انواع بركات و علوم را در يك آيه بر شما ارائه مى‏ كنند.
🔹آنگاه روح انسان غرق لذت مى ‏شود از اين كه اين همه بركات در يك آيه و حتى كمتر مانند يك نقطه ‏اش هست.

🔻گاهى ما مردم تعجب مى‏ كنيم وقتی می شنویم آقا اميرالمؤمنين عليه ‏السلام يك شب تا صبح راجع به نقطه باء بسم اللّه‏ صحبت كرده اند ولى اگر يك سال اين قضيه طول بكشد تعجب نبايد كرد.
🔸فقط هم صحبت در مورد نقطه، نه اينكه حرف هاى ديگرى را انسان بخواهد پيوند بدهد. فقط نقطه یکسال حرف دارد.
ولى چه نقطه ‏اش چه آيه‏ اش چه سوره اش بايد انسان را راه بدهد و ميهمان كند.
🔹رسیدن به اين مرحله توسل مى‏ خواهد، توكل مى‏ خواهد، خضوع نسبت به قرآن مى‏ خواهد. قرآن سلطانى پر هيمنه و پرهيبت است. وقتى نگاه مى ‏كند می بیند اینکه آمده درس قرآن و قرآن بخواند توجه و احترامى نسبت به ملكوت و حقيقت قرآن ندارد چه بابى از معارف براى اين باید باز بشود؟!!
🔸تك ‏تك آيات قرآن را به عنوان سلاطينى محترم بايد ديد. آن وقت انسان مى‏ تواند بهره ببرد و بركات نصيبش بشود.