🔻ما بايد پايه‏ ريزى ايمانمان را فارغ از تأثّرات از اجتماع و اتفاقات و قضايای تاريخی ثبت و ضبط كنيم و حالت بدهيم. اصلا ايمان يعنى همين.
🔸اکثر رشد اصحاب كهف هم مربوط به همين زاويه بوده است. [یعنی برخلاف جو غالب اجتماع که کافر بودند آن ها ایمانشان را حفظ کردند.]
ما يك چيزى مى‏ شنويم و الّا كار آن ها آسان نبوده است. يك تعدادی جوان (إِنَّهُمْ فِتْيَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِم‏ (کهف:۱۳)) تمام امكانات در كاخ سلطنتى برايشان مهیا بود اما فقط بخاطر توحيد، به همه چیز پشت پا زدند.
🔹از گوشه جامعه ۸-۷ نفر يك دفعه فقط براى توحيد برخاسته‌اند. این ارزش توحيد را هم نشان مى‏ دهد. خداوند چقدر از اين ها استقبال مى‏ كند و اين ها را بر اساس روایات تا مقام اصحاب حضرت بقية اللّه‏ روحى له الفداء رشد مى‏ دهد.
(تفسیر العیاشی، ج ۲، ص ۳۲)
🔸اینها عمده هنرشان اين بود كه تحت تأثير جوّ مخالف قرار نگرفتند. اين كه نمى‏ شود ما در مسائل ظاهرى، خيلى خوب نشان دهیم اما در مسائل باطنيمان معادلات ظاهرى اجتماع را داشته باشيم و حركتى نكنيم.