وقتي انسان در شهوات دنیوی بر نفس‏ خودش تنگ بگيرد و خودش را محدود کند، نفس سبك مي ‏شود.
🔹خاصیت نفس اين است كه با حداقل‏ ها بهتر مي ‏سازد و بیشتر لذت و بهره می برد تا آن كه او را رها كنيم و به حداکثر شهوات برسد. مثلا درغذاها اگر انسان در لذائذ و مشتهيات قوه ذائقه جلوي خودش را بگيرد و زیاده روی نکند؛ اگر سر سفره مقدار كمي هم غذا بخورد برايش لذيذ خواهد بود.
🔸حضرت لقمان (عليه السلام) به فرزندشان فرمودند: «فرزندم غذا نخور مگر بهترين غذاها و خواب نرو مگر بهترين خواب ها.» فرزندشان پرسيد: «پدرم چگونه مي ‏شود با اين وضعي كه دارم غذا نخورم مگر بهترين غذا؟ فرمودند: «پسرم اگر براي غذا گرسنگي كشيدي، كمترين و ساده‏ ترين آن بهترين آنها خواهد بود. »
🔹علت اين كه خیلی وقت ها غذاها به‏ دهان ما طعم نمي ‏دهد براي اين است كه زياده روي مي‏ كنيم.
‍ برای معاويه (عليه الهاويه) مغز گوسفند را مي ‏گرفتند و در روغن مخصوص مي ‏ريختند و با شكر مخلوط مي‏ كردند و انواع غذاهاي چرب را برايش درست مي‏ كردند. آن قدر مي‏ خورد كه مي‏ گفت خسته شدم ولي سير نشدم.
🔹ديگر بهترين غذاها به دهان او طعم نمي ‏داد ؛ چون خداوند قوه ذائقه را طوري آفريده كه هر چه به او ندادي به كمترين آن هم قانع است و هر چه بيشتر او را در معرض قراردادي وانواع مشتهیات را بر او عرضه كردي ديگر به آن اكتفاء نخواهد كرد.
🔸خواب و امور شهوي جنسي هم همين طور است.