این شعر«ها علی بشر کیف بشر» واقعاً شعر عجیب ، زیبا و دلنشین و پر معنایی است. این شعر مال ملامهر علی تبریزی متخلص به فدوی است. اهل تبریز بوده و خیلی طبعش لطیف است و اشعار زیادی هم دارد؛ مخصوصاً این شعر که در تاریخ مدیحه سرایی آقا امیرالمومنین(علیه السلام) ماندگار شده است:

🔹ها علی بشر کیف بشر
ربه فیه تجلی وظهر
هو و المبدأ شمس و ضیاء
هو و الواجب شمس و قمر
اذن الله و عین الباری
یا له صاحب سمع و بصر
عله الکون و لولاه لما
کان للعالم عین و أثر
فلک فی فلک فیه نجوم
صدف فی صدف فیه درر
جنس الأجناس علی وبنوه
نوع الأنواع إلی حادی عشر
کل من مات و لم یعرفهم
موته موت حمار و بقر
قوسه قوس صعود و نزول
سهمه سهم قضاء و قدر
ما رمی رمیه إلا و کفی
ما غزی غزوه إلا و ظفر
أسد الله إذا صال و صاح
أبو الأیتام إذا جاد و بر
بوتراب و کنوز العالم
عنده نحو تراب و مدر
من له صاحبه کالزهراء
أو سلیل کشبیر و شبر
أیها الخصم تذکر سندا
متنه صح بنص و خبر
إذ أتی أحمد فی خم غدیر
بعلی و علی الرحل نبر
قال من کنت أنا مولاه
فعلی له مولی و مفر