چيزي كه در عالم معنا خيلي مهم است و جريان دارد، عصمتي است كه خداي متعال به مؤمنين عنايت مي ‏كند؛ گاهی يكي از معاصي در مسیر انسان، قرار می گيرد اما خداوند حفظ می‌کند.
در برزخِ عالم، خيلي حفظ خدا جايگاه مهمي دارد و با اين آيه مربوط است: « وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ ما زَكى‏ مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ أَبَداً وَ لكِنَّ اللَّهَ يُزَكِّي مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ سَميعٌ عَليمٌ (۲۱نور) ».
یکی از مصادیق فضل و رحمت الهي آن است كه انسان را از وقوع در معاصي و پيش ‌آمدهاي ناگوار حفظ مي ‏كند. اگر خداوند، چشم بصيرت به انسان بدهد، مي‏ بيند كه اين شخص چقدر محفوظ است و آن دیگری چقدر محفوظ است.