یک وقتی خدمت آیت الله بهجت قدس سره بوديم می فرمودند ما نجف كه بوديم خدمت مرحوم قاضى قدس سره مى رفتيم؛ جمع دوستانى بوديم که در محضرشان بودیم. 🔸گاهى خود ايشان براى نماز مغرب و عشا نمى آمدند و يكى از رفقا را مقدم مى داشتيم كه غالبا مرحوم علامه طباطبائى (صاحب تفسير) را […]
یک وقتی خدمت آیت الله بهجت قدس سره بوديم می فرمودند ما نجف كه بوديم خدمت مرحوم قاضى قدس سره مى رفتيم؛ جمع دوستانى بوديم که در محضرشان بودیم.
🔸گاهى خود ايشان براى نماز مغرب و عشا نمى آمدند و يكى از رفقا را مقدم مى داشتيم كه غالبا مرحوم علامه طباطبائى (صاحب تفسير) را مقدم مى داشتيم.
🔹بعد مى فرمودند: يادم هست كه در سجده آخر مرحوم علامه طباطبائى قدس سره بعد از ذكر سجده، اين دعا را مى خواندند:
«اللَّهُم يا فَاطِرَ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ أَنْتَ وَلِيِّي فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ تَوَفَّنِي مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ»
مرحوم آیت الله بهجت با يك حالت حسرت و تکریمی اين قضیه را نقل مى كردند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.