خدمت آيت اللّه كشميري هم بوديم، ايشان هم همين طور بودند، روزهاي معمولي خود را حتي تا ده جزء قرآن سپري می‌كردند.
واقعاً اگر توفيق الهي شامل بشود چيزي نيست، ما چه كار مي‏كنيم؟
ده تا ۲۵ دقيقه مي‏شود ۲۵۰ دقيقه یعنی ۴ ساعت.
ما چقدر وقت هاي شبانه روزمان ارزشمند هست و از آن بهره مي ‏بريم كه بخواهيم از قرآن‏ و عبادت بزنيم؟
ما بر فرض كه قرآن هم نخوانيم مگر چه قدر از اوقاتمان استفاده مي‏كنيم؟