قرآن در مورد حیوانات می فرماید:
وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا طائِرٍ يَطيرُ بِجَناحَيْهِ إِلاَّ أُمَمٌ أَمْثالُكُم
(انعام:۳۸)
🔸ترجمه: هيچ جنبنده ‏اى در زمين، و هيچ پرنده ‏اى كه با دو بال خود پرواز مى ‏كند، نيست مگر اينكه امت هايى همانند شما هستند.

🔹حیوانات هم براى خودشان عوالمى دارند. شرافت انسان بر حيوانات به دانايى است البته دانائى و شناخت عالم غيب و علوم و معارف اهل بيت عليهم ‏السلام، نه دانايى فيزيك و شيمى و يك سرى مطالب ديگر.

ما خیلی از ابعاد و زواياى علوم و معارف اهل بیت علیهم السلام دور شده ایم؛ چند تا حديث که در مورد طهارت و نجاست است را گرفته ‏ايم و مى‏ گوييم كه علوم اهل بیت علیهم السلام همين است و دنيا الان دنياى ديگرى است و الان ديگر مثلاً كره ماه رفته ‏اند و …
🔸يعنى اين قدر ذهن ما در عالم اجسام و علوم مادى مشغول شده كه ديگر علوم معنوى را، برخلاف آن همه وسعتی كه دارند، كوچك مى ‏بينيم و علوم مادی را بزرگ مى شماریم.
🔹در حالى كه اهل بيت عليهم ‏السلام براى اين نيامده‏ اند تا يك نفر را به كره ماه بفرستند. رفتن به كره ماه خوب است اما خوبى ‏اش اندازه دارد.
همه هستى و ارزش آدمى را رفتن به کره ماه و رسیدن به علوم مادی تعيين‏ نمى كند.
🔸ارزش انسان به انسانيت و فضائل است و به ايمان پیدا کردن به غيب و راه پيدا كردن به توحيد است و وارد شدن به بهشت است؛
في‏ مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَليكٍ مُقْتَدِر مقتدر
(قمر:۵۵)
ترجمه: در جايگاه صدق نزد خداوند مالك مقتدر!