ما براي رويارو شدن با حضرت بقية اللّه‏ روحي له الفداء چقدر آمادگي داريم؟ با اين نفوس پر مشكلی که داریم.
حالا كه هيچ؛ اگر ده سال، شبانه ‏روز هم بسوزيم باز آمادگي لازم را نداريم!
🔹گاهي يكي يكي پرونده انسان را باز مي‏ كنند، انسان مي ‏بيند حضرت كجاها دست انسان را گرفته‏ اند؛ فلان جا، در فلان بلا، در فلان مشکل و …
اگر اين کمک ها از ناحیه حضرت نشده بود مي‏داني سرنوشت ما چه مي‏ شد؟! نه یک مورد که هزاران بار حضرت از ما حمایت کردند و مراعات ما را کردند.
🔸بعد انسان به كوتاهي ‏های خودش نگاه مي‏ كند. این جاست که باید بگوید:
سیدی سیدی! التوبه التوبه.
سيدی سیدی! الْإِقَالَة الْإِقَالَة.
مولای مولای!