يكى از امتيازاتى كه در سبک علماى نجف بوده اين بوده كه با اذكار لسانى گره خورده ‏اند.
روش هاى مختلفى در سلوک معنوی وجود دارد. در موقع سير نزولى و قبضى كه به سالک دست مى‏ دهد در بین این روش هايى كه هست، هيچ كدام درمانی ندارند که انجامش در اختيار خود افراد باشد مگر كسانى كه اهل ذكر هستند.
🔸چرا که گفتن یا نگفتن ذکر به دست خود انسان است. این ها جایی مى ‏نشينند و آن قدر ذکر مى‏ گويند تا قبضشان برطرف شود؛ مخصوصا اگر بدانند چه باید بگويند.