يک وقتی انسان سست می شود. تمام بلند پروازی ها از بين می رود. يك حالت يأسی به انسان دست می دهد.
🔸بعد هم طولی نمی كشد كه می بيند بايد از این دنیا برود. از وقتی كه مرگ بر چنین انسانی مسلط شد همیشه تا قيامت دچار شكستگي است مگر كسي كه از تمام توانش استفاده كرده باشد که خداوند متعال يك حالت نشاطی به او می دهد.