🔻يک سيدي به نام آسيدعلي بود؛ اوائل مدرسه كاسه گران بود و بعد مدرسه نيم ‏آور آمد؛ درس نخوانده بود اما سيد بزرگواري بود و خيلي خيلي ساده بود. همشهري و هم‏‌دهاتي مرحوم آشيخ حسنعلي نخودكي بود.
🔸خودش نقل مي‏كرد كه رفتم كنار چشمه‏ اي و يك عريضه خدمت حضرت بقية اللّه‏ عليه‏ السلام نوشتم كه آقا من اولاد دار نشده ام؛ سنم دارد زياد مي‏شود و از شما تقاضاي دارم دعا كنيد من اولاد دار بشوم. صبح جمعه اول طلوع آفتاب كنار چشمه ‏اي كه بالاي آباديمان بود رفتم و حاجتم را نوشتم. می خواستم آن را داخل چشمه بيندازم. كاغذ را به طرف چشمه پرت کردم اما انگار يك بادی گرفت و اين كاغذ را برگرداند و به عباي من چسباند. چند باری عبا را تكان دادم تا کاغذ داخل آب بیفتد اما ديدم نه نمي ‏افتد. دو سه بار كه تلاش كردم و ديدم نمي ‏افتد؛ به دلم افتاد کاغذ را بردارم و بخوانم.
🔹برداشتم نگاه كردم ديدم كه جواب من همان وقت آمده است؛ قبل از اينكه به آب برسد؛ داخل کاغذ نوشته است: خداوند دو فرزند نصيب شما مي‏كند كه يكي‏ از آن ها منشأ خدمات خواهد بود.