🔻موضوعي كه خيلي مهم است مساله ترازو است. خداي متعال از كودكي كه انسان‏ها را آفريد و دو سه سالی كه از عمرش گذشت يك ترازو به ايشان مي‏دهد.
🔸انسانها اين ترازو را تا پيري دارند. يك طرف اين ترازو معادلات و مَحَکی است كه از خود انسان قرار دارد. از طرفی هر صحبتي که مي‏شنود برای پیدا کردن ارزش آن صحبت آنرا داخل كفه دیگر ترازو مي‏گذارد و يك نمره به آن مي‏دهد. همه، اين ترازو را دارند.
🔹منتهي ما چه ترازويي داريم؟ چه كار از آن مي ‏آيد؟ ترازويمان درست است یا اشتباه و خراب؟ چيزي(سنگ محک) در آن هست یا چيزي در آن نيست؟ درست ميزان مي‏كند؟
🔸اين حرفي را كه شنيده ‏ام و هفتاد درصد برايش ارزش قائل شد ه‏ام، واقعاً اهل بيت علیهم السلام هفتاد درصد ارزش به آن می دهند؟ آنهائي كه بايد در نظرمان عظيم باشند نيستند و آنهائي كه نبايد عظيم باشند هستند.
🔹ما گرفتاريم. اين[ترازو] يكي از اركان ما و اركان روح ماست كه معيوب است و تراز نيست. هيچ وقت هم به فكرش نيفتاده ايم كه ما ترازويمان مشكل دارد. درست آنرا ميزان نمي‏كنيم!! مائيم و يك دنيای پرآشوب با يك قواعدي ناصحیح كه در طول مدت در خودمان جمع کرده ایم و نیاز به اصلاح دارد.
[اینجاست که باید سعی کنیم ملاک و معیار ارزش‌گذاری خود را مطابق با وحی و اهل بیت علیهم السلام قرار دهیم تا دچار خطا نشویم. لذا مطالعه و انس با فرهنگ اهل بیت علیهم السلام را لازم دارد.]