🔻از آنجا که انسان موجودی اجتماعی است، در معرض معاشرت با دیگران است.
در این معاشرت نوعی داد و ستد انجام می‌شود که در آن، انسان بخشی از موجودی فکری و فرهنگی خود را به دیگران می‌ دهد و در مقابل، از آن‌ ها نیز بخشی از موجودی فکری و فرهنگی را دریافت می‌کند.
🔸انسان همواره مشغول این معامله عجیب است؛ ولى در اعتکاف، خداوند مشترى مى‌شود و توجه به او اساس کار قرار می‌گیرد. در اعتکاف چنان زمینه‌ای که با افراد به آن نحو دادوستد داشته باشد ندارد و انسان پی‌ می‌برد که در همه حال، بهترین مونس خداوند رحیم است و شایسته نیست کسی را به جای او انتخاب کرد.