ماه رجب يا شعبان يا ماه مبارك رمضان جزء بهارهاى معنوى می تواند باشد، منتهى ديگر اگر يك دلى از فصل بهار معنوى هم به طراوت نيفتاد ديگر اين خيلى مشكل است، مشكل از خود انسان است، انسان در ابتداى حركت معنوى خودش طبيعى است كه از زمان استفاده می کند؛ از مكان استفاده می کند؛ جمعه را يك نوع براى خودش پر بركت می داند، مكانش هم همين جوره جا تا جا خيلى فرق می کند.
با توجه به اينكه حالا ماه رجب و شعبان و رمضان يك بهار معنوى می تواند باشد، نسبت ما با اين بهار می تواند متفاوت باشد يعنى می توانيم خيلى بی توجه و گذرا به آن نگاه كنيم و از آن رد شويم و می توانيم هم خيلى بهره ببريم…