قرآن در سوره مبارکه هود در ادامه دستور به استغفار و توبه می فرماید: وَيُؤْتِ كُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ
یعنی اگر توبه كرديم و بازگشت به خدا داشتيم می ‏توانيم اميدوار باشيم كه هر ذی فضلی و به تعبير ساده هر صاحب ‏استعدادی استعدادهايش به فعليت برسد.
اگر اهل توبه شدی خداوند توانائی ‏ها و استعدادهایت را به فعليت مي‏رساند. اما اگر به خداوند كسي بازگشت نداشته باشد استعدادهايش سر بسته خواهد ماند.
ممكن است كسی ثروتمند يا سواد دار بشود ولی از هدف خلقت بهره ‏ای نبرده باشد.
پس به فعليت رسيدن استعدادهای سرگردان نتیجه استغفار و توبه است و اين خود یک مقام است که به هر كسی نمی دهند.