خدمت آيت اللّه كشميري هم بوديم، ايشان هم همين طور بودند، روزهاي معمولي خود را حتي تا ده جزء قرآن سپري مي‏كردند.
واقعاً اگر توفيق الهي شامل بشود چيزي نيست، ما چه كار مي‏كنيم؟
ده تا ۲۵ دقيقه مي‏شود ۲۵۰ دقيقه یعنی ۴ ساعت.
ما چقدر وقت هاي شبانه روزمان ارزشمند هست و از آن بهره مي ‏بريم كه بخواهيم از قرآن‏ و عبادت بزنيم؟
ما بر فرض كه قرآن هم نخوانيم مگر چه قدر از اوقاتمان استفاده مي‏كنيم؟