اعمالي كه انسان انجام مي‏ دهد، فورا در عالم معنی براي ارتقاء مجسم مي‏ شوند.
يعني فرض كنيد كه داريد قرآن مي‏ خوانيد؛ قرآن خواندن در عالم معنی مثل این است که دارد گُل از دهان شما مي ‏ريزد و اين ‏ها در برزخ شما گلستاني مي‏ شوند.
به مجردي كه شما نيت عملی را مي‏ كنيد، شياطين مطلع‏ می شوند. شياطين جنس عمل صالح شما را مي‏ شناسند؛ جنس نيت‏ ها را هم‏ مي ‏شناسند؛ چون كه شياطين دو تركيب دارند خودشان از عالم مجردات هستند. فهمشان هم بالا است؛ حتي شياطين، اعمال ما كه مجسم‏ مي‏ شود را مي‏ بينند. مثلا الآن مي ‏خواهم نماز بايستم شياطينی كه براي‏ من مأمورند مي‏ آيند بگردند كه كجاي اين نماز را سوراخ كنند تا نماند و واقعًا كار و وقت مي ‏گذارند تا اين كه مؤمن‏ رشد نكند.
▪️اما وقتي كه كسي خلوص داشته باشد اين عمل در زوايه ناپيدايي اتفاق مي‏ افتد كه ‏شياطین مي ‏آيند چشمهايشان هم مي ‏بيند، دور مي‏ زنند، خود فرد را مي ‏بينند اما نمازش را پيدا نمي ‏كنند. نماز در لايه‏ هاي پنهاني بالا رفته است اما شياطين غافل مانده اند لذا همان روز اول، شيطان‏ استثناء كرد، گفت كه:
«فبعزتك لاغوينّهم اجمعین الا عبادک منهم المخلصین» به عزتت قسم همه بندگان تو را گمراه می کنم مگر بنده های مخلَص تو را…