اين تركيب در اسماءاللّه با تركيب داروهاي قديم خيلي ارتباط دارد و شبیه هم هستند.
اميرالمؤمنين علیه السلام هم به همين خاطر در دعاي كميل اين طور مي‏ فرمايد: يا من اسمه دواء…

حكما مي‏ گفتند: تا حد ممکن دارو را مفرد(به تنهایی) تجويز و استفاده كنيد. تركيب کردن چند دارو كار سختي است. چون هر دارويی داراي طبعي خاص است و درجه‏ ای از آن طبع را دارا است.

اسماء اللّه هم همين طور هستند، داراي طبايع‏ هستند؛ خود اين داروها وقتي با هم تركيب شوند، پيداكردن طبع آن داروی به دست آمده بسيار كار مشكلي مي‏ شود.
اسماء هم همين طورهستند.
وقتي شما دو اسم را با هم تركيب مي‏كنيد اولاً از ناحيه خود شما نمي‏ شود بايد از تركيباتي استفاده كرد كه ‏خداي متعال استفاده كرده كه در قرآن هم كم نيست.
مثلا در «اللّه لا اله الا هو الحي القيوم»، حي و قيوم، تركيبي است كه خداي متعال تركيب كرده است.

بهترين تركيبات در اسماء الله تركيبات قرآني است ولي در كل تركيب اسماء الله كار بسيار سختي است كه انسان اگر خواست اسماء مرکب استفاده کند احتياطش اين است كه از محدوده تركيبات قرآني خارج نشود.
داروهای طبیعی و همچنین أسماء الله که داروهای معنوی هستند اگر روي ‏حساب استفاده شود اثرش بيشتر است به شرطي كه روي حسابي خاص باشد.

اگر هركسي طبع خودش را بداند و داروي خودش را نيز بداند زودتر به سمت سلامت خواهد رفت.