یک وقتي خدمت يكي از علما بوديم مي‏ فرمودند: اين عددهايي كه براي اذكار نقل مي‏ كنيد خيلي زياد است

خدمت ایشان عرض کردم: اول من كه نقل نمي‏ كنم. اين دستورات مربوط به ديگران است.
ثانیا شما براي اينكه انسان يك فضل طلبگي ‏نصيبش شود يا به قوه استنباط(اجتهاد) دست پيدا كند گاهي مي‏ فرماييد هشت ساعت در شبانه روز بايد كار كرد و واقعا هم كار ‏مي ‏خواهد؛ ولي چرا در اين مسير هر كسي قرار مي‏ گيرد مي ‏خواهد با قدم اول كوتاه‏ ترين راه را پيدا كند و با سرعت‏ زياد و با سعي و تلاش كمتر برود؟

🔸ما حداقل اين پنبه را از گوشمان بيرون كنيم؛ چون اين خيالاتي است كه همه را در بر مي ‏گيرد همه مي‏ خواهند كار كم بكنند، كمترين وقت را براي اين قضيه بگذارند.
دنبال راه ميان بُر مي‏ گردند؛ اينها هم ‏جزء خيالاتي است كه عده زیادی مدتي دنبالش رفتند و زمين خوردند، بعد از آن گوشه ‏اي نشستند.
اگر بنا شود به كسي عنايتي شود و كسي را به سمت اعتدال ببرند و قلبی سالم نصيب كسي شود پايه‏ اش فقط بر سعي و تلاش است؛
فضل خداوند هم‏ همراه همين سعي و تلاش‏ ها است.