سيرى كه آدمى دارد در سه مقطع خيلى حساس است.
يكى وقتى كه به دنيا مى ‏آيد.
یکی هم وقتى است كه مي خواهد از اين دنيا برود که سخت تر است.
سخت‏‌تر از آن دو مرحله وقتى است كه براى قیامت و ورود به محضر حق تعالى و حساب و كتاب، مبعوث می‏شود.
🔸و لذا در مورد حضرت يحيى، خداى متعال می فرماید:
وَ سَلامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَ يَوْمَ يَمُوتُ وَ يَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا
(مريم: ۱۵)
سلام بر او روزی که متولد شد و روزی که می میرد و روزی که زنده مبعوث می شود.

اين سه مقطع خيلى حساس است. بخصوص قیامت که قبر، انسان را بالا مى‏ پراند ، واويلاست!
البته افراد در همان حال هم مختلف هستند.
🔸بعضى ‏ها حشر و نشر و قيامتى آسان دارند حسابشان راحت است اما برای برخی هفتصد هزار سال طول مى‏ كشد.
به تعبير اميرالمؤمنين عليه ‏السلام بيشترين لطف را خداوند متعال در روز قیامت به كسى كرده كه موقع بر پائى حشر به اندازه كف پايى جاى آرام گيرش بيايد. سلول هاى خاك عين بمب اتم زير پاى آدم منفجر مى‏ شوند.
🔹آنجا متفاوت با این زمان ها است. در خود قرآن هم دارد که
وَ إِنَّ يَوْماً عِنْدَ رَبِّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ
(حج:۴۷)
ترجمه: و يك روز نزد پروردگارت، همانند هزار سال از سال هايى است كه شما مى‏ شمريد!
روز قیامت سختی ها، فشارها، معطلى‏ ها، باز پس دادن حساب‌ها و… دارد.
‌ ‌