بر اساس روایات اكثر اهل بهشت فقرايى هستند که در دنيا بى نام و نشان بوده اند و اكثر اهل جهنم هم جبارين و متكبرين هستند.
🔸در حالی كه امور دنیایی جاى افتخار ندارد. اين تجبّرها، در بین برخی عرب ها زياد بوده است.
يك نفر خدمت اميرالمؤمنين عليه‏ السلام آمد و شروع به افتخار كردن كرد. گفت مثلاً من پسر فلانى هستم كه رئيس قبيله فلان جا بود و پدرش فلان بود و پدر پدرش فلان و… تا نه نفر را شمرد و به اجدادش افتخار کرد.
حضرت غضبناك شدند و فرمودند:
«و دهمين شان تو هستى كه همه‏تان در آتش جهنم هستيد.»
🔹در نقطه مقابل شکستگی و تواضع در دستگاه خدا خیلی خریدار دارد.
امام باقر عليه‏ السلام مى‏ فرمايند:
يك زنى خدمت رسول خدا صلى‏ الله ‏عليه‏ و‏ آله ‏و سلم رسيد. حضرت داشتند غذا مى‏ خوردند. عرض كرد يا رسول اللّه‏ مثل عبدها نشستيد و مثل آنها غذا مى ‏خوريد؟!
حضرت فرمودند:
«وَ أَيُّ عَبْدٍ أَعْبَدُ مِنِّي‏»
یعنی چه كسى از من شكسته ‏تر و عبدتر؟!
(الزهد، النص، ص: ۱۱)