بدی ها و خوبی ها، زنجيروار به هم متصل هستند. لذا كسي كه مي‏خواهد يک گناه بكند هیچ وقت مطمئن نباشد از اين كه گناهان ديگر برايش پيش نيايد. پیوسته این سیر و حرکت توسعه پيدا مي‏كند.
🔸امور خير هم همين طور است، پیوسته پشت سرِ هم مي‏ آيند؛ مثلا اگر خداوند توفيق سحر خیزی داد، انسان نصيب های بعدی را هم پيدا می کند. اگر انسان همان بيداري سحرِ مؤثر را با آرامش از خدا گرفت بركت پشت سر بركت برایش رقم می خورد.
🔹کم کم خداوند بیداری صبح و بین الطلوعین را به او مي‏ دهد؛ رزق را به او مي ‏دهد؛ آرامش را به او مي بخشد؛ نور را به او عنایت می کند؛ در طول روز توفيق انجام كار خير را به او مي‏ دهد.
🔸لذا عرض می کنم راه دور نيست. انسان تصميم به يک برنامه ‏اي بگيرد؛ حالا سحری یا تلاوت قرآنی یا توسلی یا استغفاری یا … آن وقت اصلاً خودش از فردايش تجربه كند. خودش ببيند كه چه جور دارد راه‏ ها برايش باز مي‏ شود. مي ‏تواند ببیند بركات پشت سر هم و زياد دارد به او مي‏رسد. مخصوصا اعمال عبادي مثل بيداري سحر.