🔻انسان چه راهى عظيمی را مى‏ خواهد برود! اين راهى است كه تا ابديت پر از نعمت است. منتهی انسان بايد اینجا مرتب تلاش کند تا آن طرف زنده شود؛ مگر انسان يك زاويه دارد؟! ابعاد و زوايای متعددی در انسان هست.
🔸الان سرِ دل ما كوه كوه مواد اضافه هست كه اين ها تخليه نشده است و باید بشود. طرف دلش مى‏ خواهد با گفتن يك «سبحان اللّه»‏ آدم ابوالبشر و عيسى روح اللّه بشود؛‏ نمى‏ شود. بايد كار كرد، بايد امتحان پس داد.
🔹مگر قرآن نمی فرماید:
أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا يُفْتَنُون‏
(عنکبوت ۹)
ترجمه: آيا مردم پنداشتند كه تا گفتند ايمان آورديم رها مى ‏شوند و مورد آزمايش قرار نمى‏ گيرند؟
🔸تازه شیاطین تا لحظه‏ هاى آخر هم نمى ‏گذارند جگر آدم خنك بشود و تا لحظه‏ هاى آخر دست از سر انسان بر نمی دارند. اين است كه نشيب، فراز، فشار و سختى دارد و هر دفعه‏ اى انسان از يك زاويه تحت فشار قرار مى‏ گيرد.
🔹اما قيامت كه پرده كنار مى‏ رود آن وقت ديگر نوبت بهره بردن مى‏ رسد؛ اما بالاخره ارزش دارد. اين تاجى است كه سر هر كسى نمى‏ گذارند.