🔻بصر و بصيرت در تهذيب، جايگاه مهمي دارند. بصيرت مراتب بسيار بالائي دارد. اگر خداوند به عبدي عنايت ‏بسيار كند چشمش باز مي‏ شود.
🔹چشم كه باز شد قضايا فرق مي‏ كند. ايمان چنین شخصی ديگر ايمان شنيدني تنها نيست بلكه درك‏ حقائق است. مثلا دو ركعت نماز مي‏ خوانيم اصلاً نمي‏ دانيم چه شد و چه كار كرديم ولي كسي كه به بصيرت رسيده باشد چشم او مُمَثَّل(صورت برزخی) عبادت را درك مي‏ كند.
🔸چون ما قائل به تجسم اعمال هستيم. اين عمل صالحي كه مؤمن انجام مي ‏دهد، طبيعتاً به شكلي در خواهد آمد و به مقام قرب الهي و به طرف سماوات خواهد رفت. آن را ما نمي ‏توانيم ‏ببينيم والا اگر مي ‏توانستيم آن را ببينيم تازه تهذيب براي ما شيرين و گوارا مي‏ شد و ابواب معرفت براي ما باز مي‏ شد و راه براي ما گوارا مي‏ گردید.