🔻مردم دنيا در سراسر دنيا، حالات مختلفي دارند. در يك منطقه غالبا مردم خشن هستند؛ از يك منطقه انسان‏ هاي لطيف و شاعر زياد برخاسته اند. در يك منطقه عموم مردم بي‏پروا هستند؛ در يك منطقه غالبا ديندار هستند و يك منطقه بي ‏دين ‏اند و …
🔸روح انسان هم به يك اعتبار مثل دنيا مي ‏ماند كه هر زاويه ‏اش، حالات مختلف و آب و هواي مختلف و نيروهاي تصفيه نشده دارد. واقعا بايد به اين سبک، وارد روح‏شناسي شد. چقدر روح آدمي بزرگ است و قسمت ‏هاي حساسي دارد. در يك بخش و يك فضا و يك شهر از قسمت ‏هاي روح انسان غلظت هست یا شهوت هست یا حرارت هست یا آب و هواي حار و هواي ناجور دارد و مسموم است. در بخش دیگر روح كوير است با افرادي خاص به خودش. خوبي و بدي در اين شهرها و قسمت‏ هاي روحي، با هم تركيب شده است.

🔻انسان با امكاناتي که دستش هست، آمده است تا اصلاحات كلي در آب و هوا و روحيات اين شهرها بكند. مثلاً گريه لطافت مي‏ خواهد؛ وقتي انسان در روحش لطافت ايجاد كرد گريه مي ‏آيد.
🔸گريه كه آمد مناطق دل آدم از حالت كويري در مي ‏آيند و باران رحمت مي ‏گيرد. بعد يك مدتي كه گريه كرد حكمت بر زبانش مي‏ آيد. علتش هم اين است كه در آن مناطق خشك كويري سرسبزي حاصل شده است.
🔹در نقطه مقابل گاهی خشونت‏ ها فعال هستند هر چند انسان در صدد باشد چيزي از آن بروز نكند و خودش را خيلي راحت جلوه بدهد. خودِ همين [پوشاندن خشونت و خشم درون] هم تازه يك بيماري در مملكت روح است كه براي اهل تشخيص معلوم است كه این شخص دارای مشكل است.
🔸به هر حال يك نوع غلظتي در فضاهاي روح انسان هست. هر كدام به حسب خودش، بايد تبديل به لطافت بشود، منتهي در همان فضاهاي روحاني هم لطافت مرتبه به مرتبه است.