🔻انوشيروان از بوذرجمهر پرسيد: چه كسي همه چيز را مي‏داند؟
(بوذرجمهر در آن زمان دانشمند بود و از بس كه سر بزن‌گاه حرف‏هاي خوب مي‏زد، مشهور بود كه بوذرجمهر همه چيز مي‏داند)
🔸بوذرجمهر گفت كه همه چيز را همه مي‏دانند يعني با يك نفر نمي‏شود، همه علوم را به دست آورد. علم در هر زماني در همه پخش است و نفوس بايد دست هم بخورند تا همه علم در هر زماني ترجمه بشود و به دست بيايد. بعد بوذرجمهر گفت : و همه هنوز از مادر زائيده نشده‏ اند.
🔹اين جنس [علم] تا آخر دنيا معني مي‏شود. دنيا خيلي بزرگ است حتي يك نفر خيلي بزرگ است. خيلي جا دارد. اگر كسي درست در اين معني دقت كند مي‏ بيند كه خيلي بايد كار كرد؛ خيلي بايد كار كرد تا يك نفري بشود كه همه باشد. خيلي ذكاوت مي‏خواهد، خيلي هوشياري مي‏خواهد، خيلي شرح صدر مي‏خواهد.