محو دلدار : فضائل حسینی علیه السلام (خُلُق  ۳۲)

گزیده‌ای از سخنان آیت‌الله ناصری درباره فضائل وجود مقدس امام حسین علیه السلام 

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم

امام حسین علیه السلام  در قرآن

آیات متعددی از قرآن کریم در شأن اهل‌بیت علیهم السلام  نازل شده است؛ از جمله آیة تطهیر:

إِنَّما يُريدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيرا؛ ^۱

خداوند فقط مى‏خواهد پليدى را از شما اهل بيت دور كند و كاملًا شما را پاك سازد.

در یک بررسی مختصر دیدم ۲۳ نفر از علمای برجستة اهل سنت اعتراف کرده بودند که آیة تطهیر، دربارة پنج نور مقدّس نازل شده است.

این آیه، نه یک بار، بلکه حدود هفت، هشت بار از سوی حضرت حق برای پنج نور مقدّس نازل شده است. از این‌ آیه استفاده‌ می‌شود که امام حسین علیه السلام  در این فضیلت، دوش به دوش جدّ خود و پدر و مادر و برادر خود قدم‌ می‌زنند. یعنی عصارة شرافت و فضیلت و عظمت عالم وجود، منحصر به این پنج نور مقدّس است که حسین علیه السلام  یکی از آن‌ها است. در این آیه همه مراتب تطهیر برای اهل‌بیت علیهم السلام  ثابت می‌شود. این آیه  شامل‌ تطهیر ذاتی، جسمی، روحی، اخلاقی و رفتاری می‌شود، نه فقط تطهیر در یک بعد.

خداوند متعال در آیه مباهله می‌فرماید:

فقل تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُم ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللهِ عَلَى الْكاذِبين؛ ^۲

به آن‌ها بگو: بياييد ما فرزندان خود را دعوت كنيم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خويش را دعوت نماييم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت كنيم، شما هم نفوس خود را؛ آن‌گاه مباهله كنيم و لعنت خدا را بر دروغ‌گويان قرار دهيم.

مورّخان شیعه و سنی و یهود و نصاری نقل کرده‌اند که آیة  مباهله در مورد پنج نور مقدّس می باشد. پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم  در قضیه مباهله با بردن این انوار مقدس به همراه خود برای دعا کردن، نشان دادند که مقرب تر و بهتر از این انوار مقدس وجود ندارد. حضرت حق، این پنج نور مقدّس را زبدة عالم وجود و اشرف عالم وجود قرار داده است که حسین علیه السلام  یکی از آن‌ها است. هم در آیة مباهله، و هم در آیة تطهیر، حضرت حق، امام حسین علیه السلام  را به عظمت یاد کرده است.

خلقت نوری امام حسین علیه السلام

یکی از فضائل مهم حضرت ابا عبدالله علیه السلام  مربوط به اصل خلقت ایشان است. نبی اکرم صلی الله علیه و آله وسلم  فرمودند: «كَانَ اللهُ وَ لَمْ يَكُنْ مَعَهُ شَي‏ء»؛^۳ حضرت حق بود و هیچ مخلوقی در عالم وجود، نبود. زمانی که خدا اراده کرد عالمی بیافریند، اوّل نور من را آفرید. از نور من، نور امیرالمؤمنین علیه السلام  را آفرید و از نور من و امیر المؤمنین علیه السلام  نور فاطمة زهرا علیها السلام  را آفرید و از نور من و امیرالمؤمنین علیه السلام  و حضرت زهرا علیها السلام ، نور امام حسن و امام حسین علیهما السلام را آفرید. این پنج نور مقدّس در جوّ لایتناهی که نه عرش بود و نه کرسی و نه کهکشان و نه ثوابت و سیارّات و نه منظومه، هیچ  نبود، مشغول تسبیح و تحلیل حق بودند. بعد، از نور من، عرش را آفرید. از نور امیرالمؤمنین علیه السلام  ملائکه را آفرید. از نور حضرت زهرا علیها السلام  آسمان‌ها و زمین را آفرید. از نور حضرت امام حسن علیه السلام  ماه‌ها و خورشیدها را آفرید و از نور امام حسین علیه السلام  بهشت و حورالعین را آفرید. ^۴

این، ابتدای خلقت عالم وجود است؛ پس حضرت امام حسین علیه السلام  در علیّت عالم وجود، دوش به دوش پیغمبر و دوش به دوش مادر و پدر خود علیهم السلام  قدم‌ می‌‌زنند. ‌به این اعتبار، حضرت امام حسین علیه السلام  جزء اولین مخلوقات الهی هستند و در این زمینه روایات متعددی وجود دارد.

ویژگی‌های امام حسین علیه السلام

در روایت دارد که خداوند در ازای شهادت امام حسین علیه السلام  چهار خصلت در این دنیا به ایشان عطا کرد: استجابت دعا را در زیر قبه حضرت قرار داد؛ یعنی هر کس زیر قبه امام حسین علیه السلام  دعا کند دعایش مستجاب است؛ دوم اینکه شفای بیماری‌ها را در تربت ایشان قرار داد و سوم اینکه امامان بعدی را از نسل ایشان قرار داد و چهارم اینکه زائران او ایامی که زائر ایشان هستند از عمرشان محسوب نمی‌شود.^۵

استجابت دعا تحت قبه

ابوهاشم جعفرى می‌گوید: امام هادى علیه السلام  مريض شده بودند. شخصى را نزد من فرستادند و مرا احضار نمودند. همچنین محمد بن حمزه را هم احضار کرده بودند. او كه قبل از من به خدمت آن‌ حضرت رسيده بود، به من گفت: چون خدمت آن حضرت رسيدم، شنيدم كه آن بزرگوار همواره مي فرمود: «ابعَثُوا إِلَى الحائِرِ، ابعَثُوا اِلَى الحائِرِ»؛ يعنى كسى را بفرستيد حائر حسينى كه براى من دعا كند.

ابوهاشم جعفرى مي‌گويد به محمد بن حمزه گفتم: «به امام نگفتی که من عازم کربلا هستم؟» گفت: «نه». به محضر حضرت رسیدم و به ایشان گفتم که عازم کربلا هستم. حضرت به خادمین خود فرمودند اسباب سفر من را مهیا کنند.

ابوهاشم می‌گوید: این موضوع را به على بن بلال گفتم. او به من گفت: «آن حضرت را با حائر حسينى چه كار است؟ خود آن حضرت حائر است» (يعنى ایشان خودشان امام هستند و هر دعایی بكنند، مستجاب است).

چون بعد از سفر خود به سامرا رفتم و به خدمت آن حضرت رسيدم، حضرت خیلی به من محبت نمودند و بعد فرمودند:  «رسول خدا با وجود آنكه مقامش از بيت و حجرالاسود بالاتر بود، طواف خانه مي كرد و حجرالاسود را مي بوسيد؛ در حالی که ارزش مؤمن، اعظم از بیت الحرام است. همچنين خدا رسولش را امر فرمود كه وقوف به عرفات بنمايد. حق‌تعالى دوست دارد كه بندگان در مواطنى او را ياد كنند و دعا نمايند من هم دوست دارم در مكانى براى من دعا كنند كه خدا آن مكان را دوست دارد و آن

 مكان، حائر حسينى است». ^۶

برکات تربت امام حسین علیه السلام 

شفا دادن

یکی از اختصاصات آن حضرت، قرار دادن شفا در تربت ایشان است. همچنانکه در روایتی که ذکر شد این مطلب آمد.

فضیلت سجده بر تربت امام حسین علیه السلام  و تسبیح آن

زمانی که به تربت امام حسین سجده می‌کنی، حجاب‌ها عقب می‌رود و در صورتی که شرایط دیگرش را داشته باشی، می‌توانی عالم ملکوت را ببینی.

یکی دیگر از اختصاصات حضرت ثواب و برکاتی است که در تسبیح تربت قرار داده شده است.

حضرت بقیة الله روحی له الفداء فرمودند:

مِنْ فَضْلِه، أنَّ الرَّجُلَ یَنْسى التَّسْبیحَ وَ یُدیرُ السُّبْحَهَ فَیُكْتَبُ لَهُ التَّسْبیحُ.^۷

یعنی از فضایل تربت حضرت سیّدالشهدا علیه السلام  آن است كه چنانچه تسبیح تربت حضرت در دست گرفته شود، ثواب تسبیح و ذكر را دارد، گر چه دعایى هم خوانده نشود.

از امام صادق علیه السلام  روایت شده است که فرمودند:

مَنْ أَدَارَ سُبْحَةً مِنْ‏ تُرْبَةِ الْحُسَيْنِ مَرَّةً وَاحِدَةً بِالاسْتِغْفَارِ أَوْ غَيْرِهِ كَتَبَ اللهُ لَهُ سَبْعِينَ مَرَّةً وَ أَنَّ السُّجُودَ عَلَيْهَا يَخْرِقُ الْحُجُبَ السَّبْعَ؛^۸

 کسی که با تسبیحی که از تربت حسین علیه السلام  است، یک بار استغفار یا هر ذکر دیگری را بگوید، هفتاد برابر به او ثواب می‌دهند و سجده کردن بر تربت امام حسین علیه السلام  حجاب‌های هفتگانه را بر طرف می‌کند.

همچنین در جای دیگری می فرمایند:

هرگاه ملائکه به زمین نازل می‌شوند، حورالعین از آن‌ها خواهش می‌کنند تا تسبیح و تربت قبر حسین را برای آن‌ها هدیه ببرند.^۹

در روایت دیگری امام رضا علیه السلام  می فرمایند:

کسی که با تسبیح تربت حضرت سیدالشهدا ذکر «سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اکبر» را بگوید، در مقابل هر عدد از دانه‌های تسبیح شش هزار حسنه برای او نوشته می‌شود و شش هزار گناه از او بخشیده می‌گردد و شش هزار درجه بر درجات او افزوده می‌شود.^۱۰

محبت امام حسین علیه السلام

در مورد محبت ودوست داشتن امام حسین علیه السلام  روایات زیادی آمده از جمله اینکه

پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم  فرمودند:

أحَبَّ اللهُ مَنْ أحَبَّ حُسَيْنا؛ ^۱۱

خدا دوست دارد هر کسی را که حسین را دوست داشته باشد.

روایت دیگری است که حضرت نبی اکرم صلی الله علیه و آله وسلم  فرمودند:

هَذَانِ ابْنَايَ وَ ابْنَا ابْنَتِي اللَّهُمَّ إِنِّي أُحِبُّهُمَا فَأَحِبَّهُمَا وَ أَحِبَ‏ مَنْ‏ يُحِبُّهُمَا؛^۱۲

 خدایا! من حسن و حسین را دوست دارم. خدایا! تو هم آن‌ها را دوست بدار و دوست بدار کسی را که حسین من را دوست دارد.

حدود بیست روایت به همین مضمون نقل شده است؛ از جمله روزی پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم  دست امام حسن و امام حسین علیهما السلام را گرفتند و  فرمودند:

مَنْ‏ أَحَبَّنِي‏ وَ أَحَبَ‏ هَذَيْنِ‏ وَ أَبَاهُمَا وَ أُمَّهُمَا كَانَ مَعِي فِي دَرَجَتِي يَوْمَ الْقِيَامَة؛ ^۱۳

کسی که من را دوست داشته باشد و این دو فرزند من و پدر آن‌ها و مادر آن‌ها را هم دوست داشته باشد، روز قیامت در درجه و مقام من خواهد بود.

خدا ‌می‌داند که ما پیغمبر و امیرالمؤمنین و حضرت زهرا علیها السلام  را و امام حسن و امام حسین علیهم السلام  را دوست داریم؛ لکن یک کاری بکنیم که این محبّت را با خودمان از این دنیا

ببریم. نور ایمان و ولایت –ان‌شاءالله- در دل همه ما هست؛ امّا ممکن است در اثر کثرت معصیت و غفلت و در اثر خوردن مال حرام، این نور ولایت تدریجاً ضعیف ‌‌شود و از بین‌ برود.

امام صادق علیه السلام  فرمودند:

إِذَا أذْنَبَ الرَّجُلُ خَرَجَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةٌ سَوْدَاءُ فَإِنْ تَابَ انْمَحَتْ وَ إِنْ زَادَ زَادَتْ حَتَّى تَغْلِبَ عَلَى قَلْبِهِ فَلَا يُفْلِحُ بَعْدَهَا أبَداً؛ ^۱۴

هر گاه کسی گناهی بکند در قلب او سیاهی‌ای پیدا می‌شود. اگر از آن گناه توبه کرد؛ آن سیاهی محو می‌شود؛ اما اگر باز گناه کرد، آن سیاهی آن‌قدر زیاد می‌شود، تا اینکه تمام قلب را می‌گیرد. [که در این صورت] آن شخص دیگر رستگار نمی‌شود.

از  خدا بخواهیم که توفیق بندگی به ما بدهد، تا این ولایتی که با گِل ما سرشته شده است ثابت بماند. این دعا را بعد از نمازهای خود بکنید. خدا ‌می‌داند زمانه، خوب زمانه‌ای نیست. البته زمانه خوب است؛ ولی ما خوب مردمانی نیستیم. هوا خیلی ظلمانی است. ظلمت معصیت، همه جا را گرفته است. خدا رحم کند! همین مجالس و محافل حسینی است که دفع بلا و نزول عذاب از ما‌ می‌کند.

از جمله چیزهایی که بلا را دفع می‌کند و ایمان ما به اهل‌بیت علیهم السلام را حفظ می‌نماید، برپایی مجالس امام حسین علیه السلام  و شرکت در آن است.

در روایت دارد که اگر کسی یک دینار برای اقامة عزای حضرت ابا عبدالله علیه السلام  خرج کند؛ خداوند به اندازة هفتاد دینار به مال او برکت می دهد و او را می‌بخشد و بهشت را بر او واجب می‌کند. ^۱۵

انسان ‌می‌تواند خود را یک مقداری کنترل کند یا حداقل توبه و انابه کند، تا آثار مخرب گناه، دامن ما و اجتماع را نگیرد. حداقل ماهی یک بار دعای کمیل را بخوانیم و تضرّع و زاری کنیم و از گذشتة خودمان نادم و پشیمان باشیم، تا آن نور ولایتی که در وجود ما است -ان‌شاءالله- محفوظ بماند.

پی‌نوشت‌ها:

1. سوره احزاب: ۳۳٫

2. سوره آل عمران: ۶۱٫

3. بحارالانوار، ج ۵۴، ص ۲۳۴٫

4. همان، ج ‏۵۳، ص ۱۴۲ و ج‏۵۴، ص ۱۹۳٫

5. وسائل‏الشيعة، ج ۱۴، ص ۵۳۷٫

6. كامل‏الزيارات، ص ۲۷۳٫

7. احتجاج، ج ‏۲، ص ۴۸۹٫

8. وسائل الشيعة، ج‏۶، ص ۴۵۶٫

9. بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۱۳۴٫

10. همان‏، ص ۱۳۳٫

11. همان، ج ۳۷، ص ۷۴٫

12. همان، ص ۷۴٫

13. همان، ج‏۲۳، ص ۱۱۶٫

14. كافي، ج ۲، ص ۲۷۱٫

15. مستدرك ‏الوسائل، ج ۱۰، ص ۳۱۹٫