حسن محمودى‏

در شماره قبل، ضرورت و اهميت ياد امام عصر عليه السلام و چند راهكار براى اين مهم مطرح شد. اينك به ارائه راهكارهاى ديگر مى‏پردازيم:

۱- حضور در مكان‏هاى منتسب به حضرت‏

مشاهد مشرفه، مسجد سهله، سرداب سامرا و مسجد مقدس جمكران، از مكان‏هاى منتسب به حضرت هستند.

۲- خواندن دعاها و زيارات براى ارتباط با حضرت‏

رهروِ راه انتظار، با آن حضرت خلوت دارد و چه بهتر كه اين خلوت، با زيارت و دعاهايى كه در اين باره از اهل‏بيت عليهم السلام رسيده است مزين شود. برخى از اين دعاها و زيارات عبارتند از:

الف. دعاى عهد

از زيباترين جلوه‏هاى ياد امام مهدى عليه السلام در زندگى منتظران ظهورش، آن است كه هر روز با دعاى عهد، با او تجديد عهد كرده و پيمان وفادارى ببندند و پايبندى خود را بر آن عهد اعلام كنند.

امام خمينى رحمه الله در طول عمر شريف خود بر خواندن اين دعا مداومت داشته و مى‏فرمود: «خواندن دعاى عهد، سرنوشت انسان را عوض مى‏كند».^[۱]

ب. زيارت آل ياسين‏

در اين زيارت، به ياد لحظه لحظه زندگى حضرت خواهيم بود و به سبب نورانى بودن آن لحظات، به همه لحظات عمر شريفش سلام مى‏دهيم.

آن حضرت فرمود: «هرگاه خواستيد به وسيله ما به سوى خداوند تبارك و به سوى ما توجه كنيد [اين زيارت را بخوانيد]».^[۲]

ج. دعاى ندبه‏

جمعه، روزى است كه ياد آن حضرت بايد به اوج خود برسد و تمام وجود انسان را

فراگيرد. دعاى ندبه با فرازهاى عاشقانه همراه اشك و آه، بهترين راهكار براى ياد امام زمان عليه السلام است.

۳- دعا و تداعى ياد او

نخست بايد ياد كسى باشيم، تا بتوانيم برايش دعا كنيم؛ پس دعا نمى‏تواند در ابتدا راهكار عملى براى ياد حضرت باشد؛ اما از باب تداعى معانى از جمله تذكر به زمان‏هاى اجابت دعا، ياد حضرت را مى‏توان در قلب خود زنده بداريم.

براى مثال، در روايات است هنگام بارش باران، درهاى رحمت الهى باز است و دعا، به استجابت نزديك مى‏باشد؛ پس به محض ديدن قطرات باران، به ياد آوريم كه وقت استجابت دعا است و چه دعايى مهم‏تر از فرج قطب عالم امكان؛ لذا بارش باران، ما را به ياد حضرت مهدى عليه السلام مى‏اندازد.

اينك به زمان‏هايى كه براى دعا تأكيد شده است اشاره مى‏كنيم، تا با فرارسيدن آن زمان‏ها، به ياد حضرت، دل‏هايمان آباد شود.

الف. بعد از هر نماز واجب‏

اگر به اين امر اهميت دهيم، هر روز پنج بار بعد از هر نماز به ياد حضرت خواهيم بود. يكى از سفارش‏هاى هميشگى آيت الله ناصرى اين است كه «بعد از هر نماز، دعايى مستجاب داريد. در آن هنگام، حضرت را فراموش نكنيد».

ب. بعد از هر دو ركعت نماز شب‏

در دعايى كه بعد از دو ركعت اول نماز شب وارد شده است، چنين آورده‏اند:

«أن تصلى على محمد و آل محمد و أن تعجل فرج وليك‏»^[۳]

ج. در قنوت نمازها

قنوت، اوج خواسته‏هاى ما در نماز است كه اجازه داريم از خداوند درخواست حاجت كنيم. آن قنوتى كه به ياد كامل‏ترين انسان و عبد خدا مزين شود، مطمئناً زيباترين قنوت است.

يكى از شاگردان آيت الله بهاءالدينى رحمه الله نقل مى‏كند كه سال‏ها بود در قنوت حضرت آيت الله بهاءالدينى، آيات نورانى و دعاهاى مرسوم را مى‏شنيديم، تا اين‏كه ناگهان متوجه شديم در قنوت دعاى «اللهم كن لوليك الحجة بن الحسن …» را مى‏خوانند. روزى از محضرشان علت را پرسيديم. به يك جمله بسنده كردند و فرمودند: «حضرت پيغام دادند در قنوت براى من دعا كنيد».^[۴]

شايسته است امامان جماعت مساجد به اين سفارش حضرت، لبيك گفته و در همه كشور شاهد نورانى‏تر شدن قنوت‏ها به دعاى «اللهم كن لوليك» باشيم؛ إن‏شاءالله.

د. شب جمعه‏

شب جمعه، شب رحمت واسعه الهى است؛ لذا مناسب است آن هنگام با دعا براى آن ولى خدا، ياد شيرينش را در دل زنده كنيم. يكى از اعمال شب جمعه هم اين است كه صد بار گفته شود:

«اللهم صل على محمد و آل محمد و عجل فرجهم و اهلك عدوهم من الجن و الانس من الاولين و الاخرين‏»^[۵]

پیوست‌ها:

[۱] . برداشت هايى از سيره امام خمينى، غلامعلى رجايى، تهران، موسسه چاپ و نشر عروج( وابسته به موسسه نشر و تنظيم آثار امام خمينى)، دوم، ۱۳۸۲ ش، ج ۳، ص ۴۲٫

[۲] . مفاتيح الجنان، زيارت آل يس.

[۳] . مكيال المكارم، سيد محمد تقى موسوى اصفهانى، تهران، بلد، ۱۳۷۶ ش، ج ۲، ص ۳۱٫

[۴] . مير مهر، مسعود پور سيد آقايى، قم، حضور، ۱۳۸۴ ش، ص ۵۵٫

[۵] . مكيال المكارم، ج ۲، ص ۵۵٫