۞ امام علی (ع) می فرماید:
هر کس از خود بدگویی و انتقاد کند٬خود را اصلاح کرده و هر کس خودستایی نماید٬ پس به تحقیق خویش را تباه نموده است.

موقعیت شما : صفحه اصلی » صفحه اصلی » مقالات برگزیده
  • 05 ژانویه 2016 - 15:54
  • 222 بازدید

نقش تربيت در تعالى اخلاق ۲

  اشاره: در شماره قبل، به تعريف «علم اخلاق» و «دانش تعليم و تربيت» و تبيين رابطه اين دو علم پرداختيم. بيان شد كه قدم‏هاى آغازين تربيت در اسلام با چگونگى انديشه ازدواج و معيارهاى انتخاب همسر، شروع مى‏شود. نيز نقش پدر و مادر و عوامل ژنتيكى و وارثت در شكل‏گيرى شخصيت فرزند، تبيين شد. […]

 

اشاره:

در شماره قبل، به تعريف «علم اخلاق» و «دانش تعليم و تربيت» و تبيين رابطه اين دو علم پرداختيم. بيان شد كه قدم‏هاى آغازين تربيت در اسلام با چگونگى انديشه ازدواج و معيارهاى انتخاب همسر، شروع مى‏شود. نيز نقش پدر و مادر و عوامل ژنتيكى و وارثت در شكل‏گيرى شخصيت فرزند، تبيين شد.

در اين نوشتار برآنيم تا با مرحله دوم تربيت، يعنى مرحله جنينى آشنا شويم.

در اين مرحله نيز، سه محور شناخت ويژگى‏ها، تعيين نيازها و چگونگى حسن تأمين نيازها را به اختصار بررسى مى‏كنيم.

جنين در حدود هفته چهاردهم، شباهت كامل به هيأت آدمى دارد. در اين دوره از رشد، سر جنين نسبت به بقيه قسمت‏هاى بدنش بزرگ‏تر است. به عبارت ديگر تقريباً نيمى از قد كودك را سر او تشكيل مى‏دهد. رشد فوق‏العاده چشمگير سر، بيانگر رشد سريع سلول‏هاى مغزى او است.

بررسى رشد نسبى اندام نشان مى‏دهد كه رشد سر كودك از بدو تولد تا دوران بلوغ تقريباً دو برابر، و رشد شكم سه برابر و اندازه پاها به پنج برابر مى‏رسد؛ از اين رو اساس رشد سلول‏هاى مغزى در دوران جنينى صورت مى‏گيرد؛ لذا شناخت و توجه مادران و پدران به اين امر مهم مى‏تواند در رشد متعادل و سلامت جنين كاملًا مؤثر واقع شود.[۱] در روايات اسلامى، درباره تغذيه و تأثير آن در اين دوران تأكيد شده است. از امام حسن مجتبى عليه السلام حكايت شده:

به زنان باردار شير بنوشانيد. اگر جنين در شكم مادر با شير تغذيه شود، شجاع مى‏شود و عقلش افزايش خواهد يافت.[۲] در برخى روايات، علاوه بر تأثير تغذيه بر رشد جسمى كودك، به تأثير آن در دوران باردارى بر خلق و خوى كودك نيز توجه ويژه شده است.[۳] تحقيقات نشان مى‏دهد محيط قبل از تولد براى رشد جنين كه توسط مادر آماده شده و همچنين سلامت جسمانى و حالات عاطفى و هيجانى او، آثار بسيار مهمى در رشد قبل از تولد نوزاد دارد. برخى از اين عوامل كه آثار قابل ملاحظه‏اى دارند عبارتند از[۴]:

  1. سن مادر
  2. تغذيه و بهداشت مادر
  3. داروها و مواد سمى
  4. تشعشعات راديو اكتيو و اشعه‏
  5. بيمارى‏هاى مادر هنگام باردارى
  6. عامل‏ عواطف و هيجانات مادر.

براى اينكه مادر، به خصوص در ماه‏هاى اوليه باردارى تغذيه مناسب، استراحت كافى و خواب راحت داشته باشد، بايد از بهداشت روانى، آسايش خاطر و آرامش قلبى برخوردار باشد. بسيارى از ناراحتى‏هاى دوران باردارى و نابهنجارى‏هاى جنينى، ناشى از خلأ عاطفى، اضطراب و افسردگى مادر است. هرگونه كم‏توجهى و بى‏محبتى به مادران باردار و تحميل فشارهاى روانى به ايشان، به طور مستقيم بر روند رشد طبيعى جنين تأثير مى‏گذارد.[۵] از نظر قرآن كريم نيز پس از آنكه جنين، شكل كامل خودش را يافت، روح الهى در او دميده مى‏شود:

ولقد خلقنا الانسان من سلالةٍ من طين، ثم جعلناه نطفة في قرار مكين، ثم خلقنا النطفة علقة، فخلقنا العلقة مضغه، فخلقنا المضغه عظاماً، فكسونا العظام لحماً ثم انشأناه خلقاً فتبارك الله احسن الخالقين‏[۶] و در سوره سجده مى‏فرمايد:

سپس پيكر او را آراست و از روح خود در آن دميد و برايتان گوش و چشم و دل‏ها آفريد. چه اندك شكرگزارى مى‏كنيد.[۷] با توجه به توصيف اعجازآميز و زيبايى كه قرآن از مراحل تكوين جنين بيان مى‏كند و بر اساس مطالعات انجام شده، جنين در ماه چهارم بتدريج به جنبش در مى‏آيد و مانند انسانى كوچك به حيات درون رحم ادامه مى‏دهد.

در واقع با دميدن روح در جنين، تحول عظيمى در روند رشد آن ايجاد مى‏شود. در اين شرايط تأثيرگذارى بسيارى از محرك‏هاى محيطى، عوامل عاطفى و روانى و معنوى بر جنين، فوق‏العاده چشمگير مى‏شود.

محرك‏هاى صوتى، همچون صحبت كردن مادر، گوش دادن مادر به صداها و سرودهاى مختلف بر روند رشد و شخصيت جنين تأثير فراوانى مى‏گذارد؛ از اين‏رو فرزند آورى امرى ساده و بى‏برنامه نمى‏تواند باشد. برنامه‏ريزى، آينده‏نگرى، احراز آمادگى‏هاى زيستى، روانى و معنوى و آگاهى به هدف‏ها و روش‏هاى تربيت در مراحل مختلف رشد، از اولين شرايط پذيرش مسؤوليت خطير پدرى و مادرى است؛ چرا كه با توجه به آنچه بيان شد، وظايف و مسؤوليت‏هاى‏

 پدر و اطرافيان و به ويژه مادر باردار، بيشتر آشكار مى‏شود.[۸] در فرهنگ اسلامى، توصيه شده مادران باردار سخنان نيكو بر زبان جارى سازند و همچنين با قرآن كريم و ادعيه اهل‏بيت عليهم السلام مأنوس باشند و در آستانه تولد كودك نيز گوش و جان او را با صداى روح افزاى اذان و اقامه، آشنا سازند.

چرا كه اگر طبق آيات قرآن كريم و روايات اهل‏بيت عليهم السلام و تحقيقات انديشمندان، محرك‏هاى صوتى و صداها بر شكل‏گيرى شخصيت كودك نقش دارند، چه بهتر كه پاك‏ترين صداها را به كودك هديه كنيم، تا اولين قدم‏هاى تربيتى را براى كودك برداشته باشيم و او را در سعادت و تعالى اخلاقى يارى كرده باشيم. زيرا اين مراقبت‏ها در شكل‏گيرى شاكله وجودى فرزند تأثير دارد كه فرمود: «قُلْ كُل يَعْمَل عَلي شاكِلَتِه‏[۹]؛ بگو هر كس بر اساس شاكله خود عمل مى‏كند».

از آنچه بيان شد حكمت فرمايش پيامبر اكرم‏صلى الله عليه و آله و سلم بيشتر معلوم مى‏شود: روزى يكى از زنان فرهيخته و با تقواى مسلمان، از محروميت زنان از ثواب جهاد سؤال كرد. حضرت در پاسخ فرمود: «از آن هنگام كه زن باردار مى‏شود، سپس وضع حمل مى‏كند و آن‏گاه كه كودك را شير مى‏دهد، در تمام اين مدت همانند مردى است كه در حال جهاد فى‏سبيل‏الله است و اگر در اين مدت بميرد، به منزله شهيد است».[۱۰] آرى؛ اگر مادر باردار به وظايف خويش عمل كند و توصيه‏هاى اسلام در دوران حمل را[۱۱] به كار بندد و كودكى سالم و مستعد براى تعالى اخلاقى تحويل دهد، خدمت ارزنده‏اى هم به فرزند خود و هم به جامعه كرده است و نيز باقيات الصالحاتى براى خود برجا گذاشته كه نزد خداوند متعال، بى‏پاداش نخواهد ماند.

پیوست‌ها:

[۱] .روان‏شناسى و تربيت كودكان و نوجوانان، غلامعلى افروز، تهران، انجمن اوليا و مربيان، يازدهم، ۱۳۸۵ ش، ص ۱۰٫

[۲] . تربيت فرزند ژاله.

[۳] .. ……

[۴] . روان‏شناسى رشد ۱، جمعى از نويسندگان، تهران، سمت، ۱۳۸۵ ش، ص ۱۶۹٫

[۵] . روان‏شناسى تربيتى كاربردى، غلامعلى افروز، تهران، انجمن اوليا و مربيان، يازدهم، ۱۳۸۶ ش، ص ۲۲۴٫

[۶] . سوره مؤمنون: ۱۲- ۱۴؛« و ما انسان را از عصاره‏اى از گِل آفريديم؛ سپس او را نطفه‏اى در قرارگاهِ مطمئن( رَحِم) قرار داديم؛ سپس نطفه را به صورت عقله‏[/ خون بسته‏]، و علقه را به صورت مضغه‏[/ چيزى شبيه گوشت جويده شده‏]، و مضغه را به صورت استخوان‏هايى درآورديم؛ و بر استخوان‏ها گوشت پوشانديم؛ سپس آن را آفرينش تازه‏اى بخشيديم؛ پس بزرگ و پر بركت است خدايى كه بهترين آفرينندگان است».

[۷] . سوره سجده: ۹٫

[۸] . روان‏شناسى و تربيت كودكان و نوجوانان، ص ۱۱٫

[۹] . سوره اسراء: ۸۴٫

[۱۰] . مكارم الاخلاق، ج ۱، ص ۲۶۸٫

[۱۱] . كه امروزه نيز در روان‏شناسى رشد با تحقيقات و آمار بر آن تأكيد شده است؛ ر. ك: روان‏شناسى رشد، حسن احدى و شكوه السادات بنى جمال، تهران، شركت پرديس شانزدهم، ص ۸۳ به بعد.

برچسب ها

این مطلب بدون برچسب می باشد.

پاسخ دادن

ایمیل شما منتشر نمی شود. فیلدهای ضروری را کامل کنید. *

*

جواب سئوال زیر را وارد نمایید *