چقدر بعضي بزرگان اهل مراعات بودند! خدا آیت الله كشميري را رحمت كند ‏كه ظاهراً خودشان را مي‏ گفتند كه من بچه بودم و با پدرم نماز آیت الله آسيد ابوالحسن اصفهاني رفته بوديم. آن روز آن بزرگوار برای نماز نيامده ‏بودند. از طرفی مرحوم آشيخ عباسي قمي به عراق آمده بودند و در صف اول نماز نشسته بودند.
🔸آقايان نجف كه نماز آسيد ابوالحسن‏ مي ‏آمدند مرحوم آشيخ عباس را جلو فرستادند و ايشان نماز مغرب را خواندند؛ بعد بلند شدند عبايشان را به سركشيدند و در همان حالي كه از بين صفوف نماز گزاران خارج مي‏شدند زير لب گفتند: أعيدوا صلاتكم (نمازهایتان را اعاده کنید)
🔹آیت الله کشمیری مي‏ فرمودند: پدرم با مرحوم آشيخ عباس آشنائي داشتند؛ چند روز بعد منزلشان رفته بودند و گفته بودند اين چه كاري بود كه نماز عشاء را نخوانديد و اين جمله را گفتيد که اعيدوا صلاتكم. مردم متحير شدند. فرموده بودند: من در ركوع نماز كه بودم يك ‏خطور ذهني آمد سراغم كه چه قدر شلوغ است و ما امشب الحمدللَّه…
🔸ببينيد چه قدر در بزرگان مراقبه بالاست كه يك خطور ذهني كه حرام هم نيست اما آن ‏را براي خودش مبطل می داند و از این قبیل موارد خود را دور می دارد.