🔻در طى طريق برخی از موانع هست که انسان را آزار مى ‏دهد.
موانع حقيقى كه چه از نظر خودش و چه از نظر يك فرد مسلّطِ وارد، هيچ قابل بخشش نيست؛ مثل کسی که حس دنياطلبى در وجودش شديد باشد و حرف و حديث و همه‏ کارهایش با دنياطلبى و برنامه ریزی برای رسیدن به امور مالى باشد.
🔸اين حال اگر در كسى باشد خيلى بد است. در بعضى شهوت بيداد مى‏ كند؛ تا جایی که در راه كه دارد مى‏ رود نفسش پیوسته به این مسئله مشغول است. این ها اموری هستند که خيلى لطمه مى ‏زنند و بايد درصدد رفعشان بود.
🔹در قدم های اولى كه انسان در سلوك پیش می رود حداقلش اين است كه آرام آرام در اینگونه صفاتش تعديل حاصل مى ‏شود و انسان بعد از مدتى حس مى ‏كند كه آن زننده ‏گى‏ هاى نفسانى‏ اش كم شده است.