نگاهی متفاوت به متعدد بودن اهلبیت علیهمالسلام
کیفیت این ارتباط، توجه، التزام، استقامت و رسیدن به حداقلی از سلامت روح است که برای این امام متفاوت تر و حساس تر است؛ چون ایشان در غیبت و پرده دار عالم غيب هستند!
کیفیت این ارتباط، توجه، التزام، استقامت و رسیدن به حداقلی از سلامت روح است که برای این امام متفاوت تر و حساس تر است؛ چون ایشان در غیبت و پرده دار عالم غيب هستند!
حوزه های علمیه ما در طول تاریخ، مرکز معنویت، قداست، گذشت، تحقیق و باور بوده است. این ها پشتوانه ماها بوده اند.
بالاخره همون بدبده هم تو حس و حال خودش با خدا می زند و نداریم کسی که به جایی رسیده باشد که فایده نداشته باشد. همچنین چیزی اصلا نداریم!
عرفان های کاذب مانند این است که او را به مسائل مشتبه آلوده کنی! قلبش را سخت می کند. دیگر از شبهاتش نمی تواند بیرون بیاید. مقایسه دائما در ذهنش هست.
انسان خودش به فکر خودش باشد. کسی به فکر من و شما نیست؛ هر کسی به فکر خودش است!
حضرت فرموند: خوش ندارم که مبادا پیش دستى کنم به غذائى که ایشان چشم بر او داشته است. میترسم دستم به لقمه اى برود که چشم وی به آن بوده و عاق او شوم!
خدا غیور است؛ به غیرتش بر می خورد؛ بنده را خالص می خواهد!
دعا باید کرد! از خدا درخواست کنید! در روایت است که: خدا دوست دارد بنده هایش بگویند بده بده بده. دوست دارد!
انسانی که غفلت وجودش را گرفته است، به عوالم دیگر که وارد می شود، اینگونه است که به حسب نسیان، آنجا از فراموش شدگان خواهد بود!
تمام دنیا را کسی داشته باشد؛ بدهد … و در مقابلش، انصراف از تشتت و غرق ذکر شدن را بگیرد، مگه کمه!؟ مگر این نعمت را به کسی می دهند!؟