مسلمان وقتی توحید را پذیرفت جان می گیرد؛ وقتی رسالت را پذیرفت الگو و اسوه دارد. هر خیری شروع شد از رحمت شروع شد.
اوج انسانیت انسان، درک لیله القدر است. این درک دارای وجوه و اضلاعی است. یک وجهش درک و تدبر حقیقت سماوات و ارض است. باید از این تشتت غفلت و نوهم و عصیان باید بیرون آمد تا به تدبر در سماوات رسید. این راه را باید رفت. برای رسیدن به جنت باید این راه را طی کرد. اگر پرده ای از بصر کنار رفت انسان می بیند چه راهی در پیش دارد. یک ضلع دیگر انسان را در لایه های مختلف. خودشناسی و مدیریت نفس است.
امکان گناه و گرفتاری برای همه هست اما راه برگشت هست. یاس بالاترین جفاست. در دستگاه الهی همه اش امیدواری و لطف است.