۞ امام علی (ع) می فرماید:
پنج شنبه, ۱ آذر , ۱۴۰۳
🎤 حضرت ابراهیم علیه السلام دنبال یک حقیقت ناب بودند. دنبال درک مضاعف و شهود بودند. آن قدر امتحان ها شدند، تا مستحق این مشاهده و ادراک ملکوت شدند.
حضرت ابراهیم علیه السلام دنبال یک حقیقت ناب بودند. دنبال درک مضاعف و شهود بودند. آن قدر امتحان ها شدند، تا مستحق این مشاهده و ادراک ملکوت شدند.
حقیقتی در سیره انبیا، مخصوصا حضرت ابراهیم علیه السلام هست این است که، به یک زندگی مادی و عادی اکتفا نکردند. دنبال یک حقیقت ناب بودند. دنبال درک مضاعف و شهود بودند. آن قدر امتحان ها شدند، تا مستحق این مشاهده و ادراک ملکوت شدند. آن قدر استقامت ورزیدند و از سختی تن عبور کردند، تا به آثار رسیدند! حقیقی ماوراء این عالم وجود دارد که تفاوت بین ایمان حقیقی و غیر حقیقی، همین ادراک صحیح است؛ نه ادراک توهمی. نه فقط با ابزار حواس ظاهری؛ با حس باطن و باطن حس! به استخدام بگیر بصر را، در ادراکات بصیرتی و ببین که هر موجودی ماورایی دارد. ابراهیم با
وَجَّهْتُ وَجْهِیَ لِلَّذِی فَطَرَ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضَ (سوره انعام – آیه ۷۹)
من به دور از انحراف و با قلبی حق گرا همه وجودم را به سوی کسی که آسمان ها و زمین را آفرید، متوجه کردم و از مشرکان نیستم.
حضرت ابراهیم علیه السلام دنبال یک حقیقت ناب بودند. دنبال درک مضاعف و شهود بودند. آن قدر امتحان ها شدند، تا مستحق این مشاهده و ادراک ملکوت شدند. به سمت درک و شهود این حقیقت می رود و می رسد و موحد می شود. علم، شرف هویت انسان است. ولی طبقات علوم متفاوت هستند. این علوم مصطلح و اصطلاحات در علوم، یک پازلند در یک صنعت؛ اما اگر این علم با تربیت ترکیب نشد، به روزی خواهیم رسید که دیگر، خروجی ندارد که دردمان را درمان کند!
تمامی حقوق این سایت برای بنیاد علمی فرهنگی هاد محفوظ است.
