۞ امام علی (ع) می فرماید:
یکشنبه, ۴ آذر , ۱۴۰۳
از جهت ایمان، از جهت عمل، از جهت تعامل و از جهت صفات دیگری که در کنار ادب رشد می‌کند و یک نفر را برای ثبات در طریق خدا می‌سازد، ممتاز است.
وفا و ادب نیز اینگونه است. ببینید آقا قمر بنی‌هاشم علیه السلام با خدمت محضر پدر شروع می‌کند، با وفا ادامه می‌دهد، با استقامت دنبال می‌کند و با ایثار، خود و داشته‌های خود را در طبق اخلاص می‌گذارد.
💠 ادب، باید از درون بجوشد. ادب، نوعی مدیریّتِ مصرف اعمال است که برگرفته از داشته‌ها و اندوخته‌هایی در نفس، دل و شخصیّت است. ادب، یک صنعت (حرکات تصنّعی و ساختگی) صِرف و خشک نیست که بتوانی سر خود را کج نگه داری و با ادب حساب شوی؛ بلکه همین یک صفت، می‌تواند به تمام سعادت مندی، کانال بزند و انسان را نجات بدهد و موجب رشد انسان باشد.
🔻 هیچ صفت خوبی، تنها نیست و هیچ صفت رذیله‌ی خُلقی نیز تنها نیست. صفات، در حال توالد و تناسل هستند و هر دو (صفات خوب و بد)، به سمت اضافه شدن می‌روند؛
🔹 زیرا صورت‌های برزخی، مثالی و ملکوتی در فضایل، صورت‌هایی شبیه به صورت انسانی هستند که خصوصاً در طیّ طریق کمال، نوعی تناسل و زوجیّت با این صورت‌ها قرین می‌شود و باعث کامل شدن آن می‌گردد.
🔸 حتی اعمال نیز همین‌طور هستند و یک نماز کامل، بعید نیست که به صورت انسانی کامل، ارتقا پیدا کند؛
البته این، به اموری بستگی دارد و اگر کسی نمازش، نماز نیست، یا توجّه در آن کم به کار رفته است، شاید از صورت کاملِ انسانی کامل، تنزّل پیدا کند.
🔺 انسانی که یک ملّت می‌شود، میوه‌ی کمال همان تعدّد مثالی است که در پشت صحنه‌ی فضیلتِ او، صورت دارند.
🔹 آقا قمر بنی‌هاشم علیه السلام در تمام مراحل اندوخته سازی، چه از ناحیه‌ی سرنوشت و عنایت الهی و چه از جهت نوع وراثت از مادر و پدر، مخزن ادب است. ایشان از جهت نوع تربیتی که حضرت ام‌البنین سلام الله علیها برای فرزندانش اِعمال می‌کرد و برگرفته از سفارشات مادر، مؤدّب به آداب خدمت گذاری و قدر شناسی از اهل‌بیت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم است.
🔸 نه تنها ادب، بلکه از جهت ایمان، از جهت عمل، از جهت تعامل و از جهت صفات دیگری که در کنار ادب رشد می‌کند و یک نفر را برای ثبات در طریق خدا می‌سازد، ممتاز است.
🔹 ای کاش ما به این نکته پی می‌بردیم که جریان الگوهای عاشورایی، مانند سوره‌های قرآن، محترم هستند و در هر صفتی که برای هر الگویی بوده است،
بیشتر به این نکته توجّه می‌کردیم که این صفات، منشأ کمال است. این جریان، دیگر در عالَم نمونه ندارد که اینطور الگوهای کمال جمع شده باشند. خیر، خیر می‌آورد.
تمامی حقوق این سایت برای بنیاد علمی فرهنگی هاد محفوظ است.
