مرحوم علامه به يکي از بزرگان فرموده بودند: من هيچ چيز نداشتم و ندارم، نجف هم که بوديم، من فقط مراقبه [ميکردم]، ايران هم که آمديم، همين مراقبه را حفظ کردم.
مدیریت نفس موجب می شود که از رذائل دوری کنی و به فضایل نزدیک شوی. آنوقت بهترین استفاده را از عمرت کرده ای. آن هایی که سرشان غلبه می کرده است و اهل صلات و قرآن بوده اند، لابد مراقبه بالایی داشتند!
💠 انسان گاهی می خواهد تمام توجهش در نماز و قرآن باشد؛ ولی دلش همراهی نمی کند. این دل را قبلا جای دیگر گروگان گذاشتی!
وقت های دیگرت را مدیریت کن تا الان دلت با تو همراه بشود!
أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ
آگاه باشید! دل ها فقط به یاد خدا آرام می گیرد. (سوره رعد – آیه ۲۸)
◊ نمی شود که شما در طول روز مدیریت بر نفس خویشتن نکنی، مدیریت بر ورودی های نقسانی نکنی، مدیریت بر کیفیت اوهام نکنی و وقتی که نیاز داری به توجهات، حمایت بکنند! مدیریت وقت عبادت مربوط است به مدیریت اوقات دیگر.
♦ لذا التزام، استقامت، انتخاب اعمال عبادی خاص و توسلات همه دست به دست هم می دهند برای اینکه در آن ساعت بتوانی، استمداد کنی از اندوخته های نفسانیت!
◊ تغییر و تغیر حالات نفس از جایی شروع می شود که اندوخته های نفسانیت مثبت باشد. آن هایی که سرشان غلبه می کرده است و اهل صلات و قرآن بوده اند، لابد مراقبه بالایی داشتند!
♦ مراقبه یعنی: بر در قلب بنشینی و اجازه ورود به همه چیز را ندهی. اینجا مرکز ذکر است. میل و رغبت به ذکر، بر اثر مراقبه شکل می گیرد.
از رذائل باید دوری کرد؛ به فضایل باید نزدیک شد. مدیریت نفس این میوه را می دهد که بهترین استفاده را از عمرت کرده باشی!
💠 مرحوم علامه به يکي از بزرگان فرموده بودند: من هيچ چيز نداشتم و ندارم، نجف هم که بوديم، من فقط مراقبه [ميکردم]، ايران هم که آمديم، همين مراقبه را حفظ کردم.