نقل می کنند بعد از درس مرحوم آخوند کاشی در اصفهان بین شاگردهای ایشان زمزمه بود. ایشان پرسیدند: چه خبر شده است؟ یک نفر گفت: من سحر به مدرسه آمدم، دیدم که تمام در و دیوارها به صدا درآمده است و این ذکر را می گویند: «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ ربُّنا و ربُّ الملائکه و الروح». وقتی […]
نقل می کنند بعد از درس مرحوم آخوند کاشی در اصفهان بین شاگردهای ایشان زمزمه بود. ایشان پرسیدند: چه خبر شده است؟ یک نفر گفت: من سحر به مدرسه آمدم، دیدم که تمام در و دیوارها به صدا درآمده است و این ذکر را می گویند: «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ ربُّنا و ربُّ الملائکه و الروح». وقتی مرکز صدا را دنبال کردم، به حجره شما رسیدم که در سجده ، مشغول این ذکر بودید و این صدا فراگیر شده بود و حتی از در و دیوار شنیده میشد.
مرحوم آخوند کاشی در جواب فرمودند: «اینکه در و دیوار در ذکر خداوند انسان را همراهی کنند، بُعدی ندارد؛ اما تو چه کردهای که امروز این صدا را شنیدی؟!».