بعضی از قلوب، معکوس و وارونه هستند؛ همراهی نمی کنند. درک آن ها کج است و صحیح نیست. این گونه نیست که از مدیریت بیفتد؛ بلکه مدیریت وارونه دارد! بعضی مواقع قلب، دلمردگی دارد؛ هیچ عکس العملی ندارد! بعضی وقتها دل قبض است؛ نه می شود گفت خوب است؛ نه می شود گفت بد است؛ بستگی دارد. با دلمردگی بسیار متفاوت است! فبض می تواند تنگی خلق ایجاد کند؛ ولی بد نباشد. لذا باید مدیریت خاص خودش را کرد، تا از درون ضرر نکند. قبض الزاما معنایش وارونه بودن دل نیست؛ هیچ آفتی در این مراتب بدتر از کج فهمی و جهل مرکب نیست! ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ فَهِيَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً (سوره بقره – آیه ۷۴)

باور های غلط، قلب را سخت می کند. کسی که قلبش قسی می شود، این جور نیست که خودش فکر کند که خالی القلب است؛ نه! چیزهای دیگر قلب را پر کرده است. ادراکات چپه و توهمی قلب را فراگرفته است. لذا قلب استاندارد نیست. او خود را صاحب رای صائبی می بیند که صائب نیست و نمی شود با او حرف زد

خط تراز برای خود و ارتباط هایمان با دیگران، صدق است!